Wydajność baz danych typu in-memory

Abstract

Wraz z rosnącą liczbą zapisywanych informacji, firmy szukają sposobu na jak najszybsze ich przetwarzanie. Celem pracy było zbadanie, czy podstawowe operacje wykonywane na bazach danych in-memory są wydajnościowo bardziej optymalne w zestawieniu z operacjami przetwarzanymi przez bazy danych składowane klasycznie na dysku HDD. We wstępie, wprowadzono w temat zapotrzebowania na kolejne nośniki danych i rosnącą liczbę przechowywanych informacji. Następnie pochylono się nad celem pracy i stanem dotychczasowej wiedzy. W tym rozdziale wskazano, że większość badań opiera się o testy pomiędzy różnymi typami baz danych, a nie użyciu inmemory w ramach tej samej bazy. Kolejnym elementem pracy było wprowadzenie do historii baz danych, ich typów i charakterystyki, a także funkcjonalności jakie oferują ich dostawcy. W kolejnym rozdziale opisano użyte do badań serwery i ich konfigurację, by później móc opisać metody badawcze i charakterystykę poszczególnych funkcji testujących. W ostatnich dwóch rozdziałach, przedstawiono wyniki i wnioski badań. Wynikło z nich, iż czas trwania operacji, nie korzystających z indeksów, jest znacznie krótszy w bazach in-memory. Natomiast użycie indeksów, pozwala bazom klasycznym przetwarzać je w czasie porównywalnym do baz in-memory. Dodatkowo pochylono się nad podsumowaniem badań z użyciem dysków SSD, z których wynikło, że osiągają czasy wykonania operacji porównywalne do tych z przetwarzanych przez in-memory