Analiza porównawcza wydajności architektury monolitycznej i architektury mikroserwisów

Abstract

Architektura aplikacji w system monolitu to bardzo prosty i intuicyjny model, które jest do dziś najpowszechniejszym modelem projektowania aplikacji ze względu na swoje zalety i prostotę. W zależności od złożoności systemu rozwój i utrzymanie dużej aplikacji monolitycznej jest trudne i problematyczne. Z tego też powodu dużo monolitów jest przepisywanych czy migrowanych na mikrousługi, które zastosowanie pozwala na rozwiązanie problemów, które były trudne do rozwiązania w aplikacji monolitycznej, ale jest to miecz obosieczny i wprowadza wiele innych wyzwań. Praca ma na celu porównanie wydajności przykładowej aplikacji zaimplementowanej w dwóch wersjach - jako monolit oraz jako mikroserwisy. Zawiera typowe implementację zgodne z założeniami obiema architekturami, które są wykorzystywane na co dzień jako funkcjonalności biznesowe. Dodatkowo należy zbadać, czy odpowiednio skalowalna aplikacja oparta na architekturze mikroserwisów będzie bardziej wydajna od aplikacji wykonanej w architekturze monolitycznej. Porusza także kwestie wpływu różnych protokołów komunikacyjnej zastosowanych wewnątrz aplikacji mikrousługowej na jej wydajność. Okazuje się, że dopóki jest to możliwe, to warto używać architektury monolitycznej skalowanej pionowo, ponieważ wpływ liczby instancji nie ma aż tak dużego wpływu na wydajność aplikacji, a powoduje to duży narzut na komunikację.