Streszczenie:
Celem pracy jest omówienie wybranych przykładów z twórczości Michela Gondry’ego, wykorzystywanych przez niego zabiegów artystycznych oraz technik obecnych w jego twórczo-ści, a także zwrócenie uwagi na wypracowany przez niego indywidualny język wypowiedzi arty-stycznej, który wyróżnia się na tle innych. Michel Gondry jest przedstawiony w niniejszej pracy jako twórca często współpracujący z największymi gwiazdami współczesnej sceny muzycznej oraz inspirujący się ich twórczością. Wspomniana współpraca odnosi się między innymi do takich twórców i zespołów jak: Björk, The Chemical Brothers, Daft Punk, The Rolling Stones, Kylie Minogue, Foo Fighters, The White Stripes, aktorów jak Audrey Tautou czy też postaci i osobo-wości jak Noam Chomsky, któremu Gondry poświęca swój najnowszy film dokumentalny.
W pracy została wykorzystana analiza wybranych wideoklipów, z którymi autor związany jest od początku swojej twórczości i to z nimi nazwisko Michela Gondry’ego jest dziś najbardziej kojarzone, głównie ze względu na wielki wkład w ich rozwój. Wybrane zostały również filmy reklamowe, które z kolei dodały jego twórczości artystycznej charakteru komercyjnego i frag-menty filmów pełnometrażowych, które stanowią ważne źródło ekspresji dla Gondry’ego, a w ujęciu czasowym są kontrastem do krótkiej formy, od której reżyser zaczynał swoje doświadcze-nia z kulturą wizualną.
Zostały poruszone takie aspekty jak sposób montażu, rodzaje animacji, synchronizacja dźwięku i obrazu oraz ich wzajemne oddziaływanie na siebie. Wskazane zostały przykłady technik takich jak bullet time, animacja poklatkowa, animacja rysowana, efekt pinwheel, efekt kalejdo-skopu czy stereoskopowe ujęcie sceny przez Gondry'ego. Przedstawiona została historia przemian języka wizualnego wyrażanego przez ewolucję wideoklipu oraz wpływ formy krótkometrażowej na długometrażową i na odwrót, co u Gondry’ego jest zjawiskiem powtarzalnym i jedną z jego cech rozpoznawalnych.
