Streszczenie:
W swojej pracy chciałbym przedstawić, jak, wraz z rozwojem kultury, zmienia się obraz mitycznych istot. Odnoszę się do twórczości Andrzeja Sapkowskiego, ponieważ jego powieści fantasy są znane nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Świadczy o tym między innymi fakt, że zaraz po utworach Stanisława Lema – wybitnego twórcy literatury science – fiction, utwory fantasy Andrzeja Sapkowskiego są najczęściej tłumaczone na inne języki. Warto też zwrócić uwagę na to, że jako jeden z nielicznych pisarzy otrzymał on rzadkie srebrne odznaczenie „Gloria Artist” przyznawane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W swojej pracy zamierzam odnosić się przede wszystkim do Sagi o Wiedźminie, ale także do podręcznika RPG Wiedźmin gra wyobraźni oraz do Wiedźmin, Biały wilk 01 Wszystko o driadach. Ze względu na to, że w jednym z wywiadów Sapkowski stwierdził, że gra Wiedźmin nie jest kanoniczna, zrezygnowałem z odwoływania się do niej.
Andrzej Sapkowski stworzył świat, na który składa się bardzo wiele współgrających ze sobą elementów. W niniejszej pracy wykażę, że zostało to w znacznym stopniu osiągnięte dzięki temu, że pisarz nie kreował świata przedstawionego od podstaw. Jak sam przyznaje, jego prace są euhemeryzacją1 - wykorzystał bowiem już istniejące baśnie, mity i legendy i napisał je „na nowo”, uwspółcześniając je. Dzięki temu zabiegowi czytelnik, który po raz pierwszy „wchodzi” w świat przestawiony powieści Sapkowskiego, nie czuje się w nim obco. Świat ten wydaje mu się wręcz znajomy, gdyż może w nim spotkać wiele istot, o których wcześniej słyszał bądź czytał. Bohaterami powieści Sapkowskiego są żyjące wespół z ludźmi rasy i potwory. Co ciekawe duża część potworów dostosowała się do otoczenia, odeszła od swoich zwyczajów i nie walczy z ludźmi.
