dc.description.abstract |
Zofia Kulik, jest artystką o dwóch biografiach artystycznych. Była niegdyś działaczką, w zespole KwieKulik, a dzisiaj jest artystką samodzielną. Pierwszy okres jej twórczości jest to tzw. Sztuka Działań, instalacje, performances, projekcje slajdowe i filmowe, tworzone we współpracy z partnerem życiowym i zawodowym, Przemysławem Kwiekiem. Drugi okres to czas samodzielnej pracy, tworzenie zamkniętych i statycznych dzieł. Niniejsza praca jest poświęcona drugiemu okresowi działalności artystycznej Zofii Kulik, dzieł stworzonych przez nią pod kątem formalnym i treściowym. Prace artystki można by było przeanalizować na rozmaite sposoby. Ilość wątków składająca się na jedną fotografie jest niezliczona. Każdy z nich godny jest uwagi i oceny. Jednakże celem moich badań jest pokazanie zależności jakie występują pomiędzy środkiem przekazu, a formą przedstawienia. Pierwszy rozdział opowiada o życiu prywatnym artystki oraz jej współpracy z Kwiekiem. W kolejnym opisana została forma oraz treść dzieł artystki. Trzeci rozdział skupia się na roli gestu w pracach Kulik , natomiast w czwartym, ostatnim poruszony zostaje temat ornamentu. W swojej pracy podejmuję próbę odpowiedzi na pytania skąd artystka czerpie gesty, jaki był zamysł ich wprowadzenia do prac, czy stanowił on główny punkt jej prac, czy może jest przypadkowy. Za pośrednictwem kogo bądź czego został przedstawiony oraz co wyraża. Analogicznie postępuje w przypadku zagadnienia dotyczącego ornamentu. W jakiej postaci został pokazany , jaki jest jego związek z przedmiotami, osobami i innymi elementami obrazu. Ostatecznie wykazuję ich wspólne cechy , zachodzące pomiędzy nimi związki oraz zabieg, jaki artystka stosuje łącząc te elementy w jedną całość. |
pl_PL |