Streszczenie:
Synteza sztuk to połączenie dwóch „tworzyw” (dziedzin) w celu wzmocnienia wyrazu
i odbioru dzieła oraz poszukiwania nowego języka wypowiedzi. Często nie analizujemy tego
połączenia, bo jest ono dla nas obecnie naturalne np. obraz i dźwięk, w szczególności w animacji
czy filmie.
W pracy pisemnej skupiłam się na opisie części praktycznej mojego dyplomu, a także
historii połączenia obrazu i dźwięku, kiedy to dźwięk jest medium, które „porusza” obraz, co
możemy zaobserwować w szerokiej dziedzinie jaką jest Visual Music, skąd się wzięło i jak
podczas upływu czasu się zmieniało, jak wpłynął na to wpłynął postęp technologiczny i kto
odegrał w tym znaczącą rolę? Na to właśnie chcę odpowiedzieć w mojej pracy.
Częścią praktyczną mojej pracy dyplomowej są wizualizacje do muzyki; nie jest to typowa
projekcja zaprojektowana na płaski ekran, a na sferę, ponieważ miejscem, w którym się
odbędzie jest Planetarium Niebo Kopernika w Warszawie.
Pierwszy raz warszawskie planetarium miałam okazję odwiedzić około rok temu, zbiegło
się to z moimi poszukiwaniami inspiracji i pomysłu na pracę magisterską a także z projektem
zaliczeniowym Spheredom na zajęcia z Podstaw Animacji, którego głównym założeniem
było zaprojektowanie animacji sferycznej, wtedy też pomyślałam, że stworzenie projekcji na
taki monumentalny „ekran” jakim jest kopuła Nieba Kopernika byłoby niemałym wyzwaniem.
Dzięki otwartości pracowników planetarium a także kuratora Festiwalu Przemiany (w ramach
tego wydarzenia odbędzie się pokaz) mam taką możliwość.
W odróżnieniu od prezentowanych na co dzień w planetarium projekcji kosmosu, chcę
potraktować kopułę nie jako lunetę, a jako mikroskop. Na zasadzie kontrastu zestawić makroprojekcję
z mikroświatem, światem, którego nie widać, a który zobaczony dopiero pod
dużym powiększeniem ukazuje nam swoje piękno i zakamarki. Inspiracje do mojej pracy
zaczerpnęłam z dziedzin ścisłych takich jak biologia i chemia, co wynika również z moich
wcześniejszych zainteresowań i swego czasu chęci dostania się na medycynę. W mojej pracy
pokazuję struktury bazujące na wyglądzie tkanek czy układach cząsteczek. Jestem zdania, że
inspirację możemy znaleźć wszędzie, nawet w głębi siebie i to dosłownie. Jest do dość specyficzna
przestrzeń, kopuła i zagięty obraz powodują, że wszystko co na niej widzimy jest trójwymiarowe
bez konieczności zakładania okularów jak na filmach 3D w kinach. Dlatego też chcę
żeby ludzie oglądający moją animację przede wszystkim mieli wrażenie, że otacza ich inny,
nieznany wymiar.
Tytuł pracy praktycznej „Mezofaza” to termin określający stan przejściowy między ciekłym
a stałym stanem skupienia, symbol zmiany nawiązujący do przekstałceń, z którymi mamy
do czynienia w animacji. Do stworzenia pracy posłużył mi program do tworzenia animacji
renderowanej w czasie rzeczywistym TouchDesigner.
