Obcy i feminizm

Abstract

Film Obcy jest powszechnie uznawany przez widownię za obraz mocno feministyczny. Jest to spowodowane głównie rolą Sigourney Weaver jako nieustraszonej heroiny, wygrywającej w starciu z krwiożerczym kosmitą. Ten prostolinijny pogląd staje się jednak coraz trudniejszy do zaakceptowania wraz ze stopniowym zestawianiem dyskursu filmu z analizą feministycznych badaczy. W świetle informacji, które zawarłem w niniejszej pracy, możemy raczej stwierdzić, że film jest ciekawym eksperymentem z użyciem idei feministycznych. Filmowe uniwersum, w którym rozgrywa się akcja sugeruje nam, że mamy do czynienia ze światem równouprawnienia płciowego oraz wyzwolenia seksualnego. Sama konstrukcja bohaterów ma jednak na celu swoiste ich oswojenie, dla widza przyzwyczajonego do męskiego spojrzenia w hollywoodzkich produkcjach. Finalnie Riplay jawi się jako swoista chłopczyca, która broni symbolicznego porządku, z którym może identyfikować się widz. O swoiście feministycznym charakterze filmu decyduje jednak zidentyfikowanie pojawiającej się w nim groźby. Fakt, że Riplay wojuje z Pramatką, jako odzwierciedleniem nieznanych, przerażających idei feministycznych, jest niezwykle ważne. Wpływa to na wielowymiarowość znaczenia filmu w omawianym kontekście. Możemy podsumować, że w filmie jesteśmy świadkami swoistego starcia patriarchalnych wizji feministycznych z tymi jeszcze niezidentyfikowanymi, które przerażają i zdają się grozić zburzeniem syntetycznego uporządkowanego świata znanego widzom.