„O czym mówią mury Warszawy?” – graffiti jako akt komunikacji społecznej – badanie, opis, interpretacja zjawiska.

Abstract

Graffiti stanowi najstarsze, ponadczasowe i uniwersalne medium. Szczególnie w polskiej rze-czywistości społeczno-historycznej, gdzie na przestrzeni wieków XVIII-XX byt narodowy był zagrożony i poddany dziejowej próbie przetrwania, właśnie napis, znak, rysunek umiesz-czany przez polskich patriotów w przestrzeni miasta, odegrał wyjątkową rolę. Począwszy od czasów zaborów, podczas których dobitnym hasłem stały się napisy w for-mie:,, Precz z carem’’, przez okres okupacji niemieckiej z najbardziej rozpowszechnionym ,,Hitler kaputt ”, aż do początków transformacji ustrojowej 1989 roku z dominującym ape-lem ,,Precz z komuną’’, możemy zauważyć eskalację zjawiska street artu. Niewątpliwie naj-ważniejszym kontekstem kulturowym graffiti w Warszawie stały się: bunt, walka i niezgoda z realiami społeczno-politycznymi. Analizując rozwój i rozpowszechnienie tej formy komunikacji w przestrzeni miasta, należy zauważyć, że potrzeba wyrażania swoich sądów, opinii i zdania silniejsza jest niż strach, głód i terror. Podkreśla ona w ten sposób siłę przetrwania, siłę woli życia człowieka w świecie bez zniewolenia.