Streszczenie:
Praca opisuje praktykę dokumentalną Wernera Herzoga. Sposób kręcenia filmów przez reżysera,
ideologię oraz wrażliwość. Tematem przewodnim jest człowiek i jego zestawienie z otoczeniem.
Opisuję sposób przedstawiania pospolitych zdarzeń w filmach dokumentalnych oraz ich nierzeczywisty
wymiar. Zastanawiam się nad sposobami wyrażania warstwy zmysłowej i emocjonalnej w
filmach dokumentalnych. Porównuje sposoby przedstawiania przyrody przez oraz jej znaczenie w
dokumentach Herzoga. Stawiam pytanie o prawdę w dokumencie oraz samotność człowieka w
przedstawianych filmach.