Streszczenie:
W poniższej pracy analizuje obraz architektury Warszawy w okresie od początków
wynalezienia fotografii (1839) do rozpoczęcia drugiej wojny światowej (1939). Przybliżam
sylwetki pierwszych fotografów w Warszawie oraz ich poczynania w kierunku dokumentacji
zabytków. Opowiadam o rozwijających się technologiach i technikach oraz o sposobie
wykonywania odbitek. W późniejszych rozdziałach zajmuję się okresem dwudziestolecia
międzywojennego, w którym powstało wiele modernistycznych dzieł architektonicznych.
Przybliżam sylwetki fotografów którzy w 20. oraz 30. latach uwieczniali zabudowę
Warszawy.