Streszczenie:
W swojej pracy poruszam temat budowania wspólnych więzi między artystami reprezentującymi różne dziedziny sztuki na przełomie XX wieku. Analizuję wpływ, jaki miała między innymi muzyka na ich twórczość oraz psychikę. Skupiłam się głównie na artystach abstrakcyjnych i awangardowych, ponieważ budowali oni nowe jakości związane z formą oraz myślą. Poruszali problemy współczesnego świata i wyrażali swoje uczucia, emocje poprzez sztukę. Stworzyli nowoczesną formę komunikacji bez używania języka werbalnego. Podaję konkretne przykłady twórczości artystów takich jak Kandinsky, Konieczny, Rothko, Abramović, ponieważ muzyka miała ogromny wpływ na ich dzieła i była jednym z najważniejszych źródeł inspiracji. Poruszam temat duchowości w sztuce, która w XX wieku podczas tworzenia dzieł, była znaczącym elementem, bez którego świat artystyczny przestałby istnieć. Okazywanie swoich uczuć i emocji w niedosłowny sposób dążyło do budowania więzi między sztuką, a odbiorcą. Malarze abstrakcyjni pragnęli pobudzać ludzkie zmysły oraz wyobraźnię poprzez barwę, światło, kształty. Chcieli, aby widz mógł utożsamić się z obrazem, wejść w głąb jego duszy. Analizuję ruchy awangardowe, które dążyły do metamorfozy społecznej. Chodziło głównie o wolność jednostki oraz uniwersalizm. Opisuję działania artystów, którzy eksperymentowali i nie bali się ryzykować w sztuce wykorzystując różne środki przekazu.
