Streszczenie:
Apokalipsa św. Jana jako źródło inspiracji dla artystów zajmuje się zmianami w interpretacji artystycznej tegoż tekstu na przestrzeni wieków. Na podstawie dzieł wspomnianych w pracy ukazane zostają zmiany w podejściu artystów do tematyki biblijnej.
Opisane zostają ilustracje do Biblii Germanica, Biblia Kolońska oraz Biblia Gutenberga. Albrecht Dürer ukazywał wydarzenia przedstawione w biblijnej Apokalipsie uwydatniając dramaturgię.
William Blake zmusza do indywidualnej interpretacji, nie obrazuje bezpośrednio treści (min. W Wielki Czerwony Smok i Niewiasta odziana w Słońce), zaś John Martin ukazuje zaś emocje związane z końcem świata poprzez pejzaże.
Twórczość Zdzisława Beksińskiego oraz obrazy tworzące wystawę Znaki Apokalipsy tj. min.: Apocalyptic homo Andrzeja Boja Wojtowicza, Według Apokalipsy Św. Jana Zdzisławy Ludwiniak, Białe Szaty Elżbiety Wasyłyk są przykładami współczesnej interpretacji Apokalipsy przez polskich artystów.
