Streszczenie:
W tej pracy postawiłam hipotezę, że jest wiele sposobów by wpłynąć na emocje widza i
osiągnąć odpowiedni odbiór historii, pracując przede wszystkim dobrze poprowadzonym
obrazem i dźwiękiem. Znalazłam potwierdzenie tej hipotezy i liczne przykłady.
Na podstawie sześciu filmów z przestrzeni lat 1979-2019 zbadałam jakie są sposoby na to, by
wpłynąć na emocje widza, nie tylko nachalnie strasząc go jak w horrorach z pop-kultury, oraz
w jaki sposób pokazać lęk i różne stany emocjonalne bohatera by i widz je poczuł całym sobą.
Swoją analizę przeprowadziłam na podstawie technik zakorzenionych w historii filmu,
związanych z artystyczną pracą na planie. Są to min. praca kamery, dźwięk, kolor, montaż,
światło, kompozycja.Poznałam te techniki między innymi dzięki książce Gustavo M., Okiem
filmowca. Nauka i łamanie zasad filmowej kompozycji, a następnie dokonałam analizy filmów
w takiej kolejności: Obcy – ósmy pasażer Nostromo, Ciche miejsce, To my, Lśnienie,
Midsommar. W biały dzień.
