Fotografia portretowa oraz analiza twórczości wybranych artystów

Abstract

W pierwszej części mojej pracy pisemnej przedstawiona została historia fotografii. Rok 1839 jest uważany za wynalezienie owego medium, natomiast fotografia tak naprawdę rozwijała się już dużo wcześniej, a jej rozwój następował powoli. Poznajemy nazwiska pierwszych pionierów fotografii takich jak: Joseph Nicéphore Niépce, Louis Jacques Daguerre oraz William Fox Talbot. Następnie dowiadujemy się czym jest portret w malarstwie. Portret istnieje od początku sztuki prehistorycznej. Przedstawia jedną osobę lub grupę osób. Powstał, gdy jeszcze nie było żadnych urządzeń do fotografowania, dzięki portretom ludzie mogli upamiętnić siebie oraz swoich bliskich dla następnych pokoleń. Istnieje kilka rodzajów portretów. Portret frontalny, profil, półprofil, portret całej postaci oraz portrety siedzące, leżące lub konne. w zależności od ilości osób są portrety pojedyncze, podwójne, potrójne, zbiorowe. Rozróżniamy także portrety w zależności od powodu tworzenia oraz funkcji społecznej. Ogromny wpływ na fotografię portretową było malarstwo. Portretowanie było bardzo popularne, szczególnie w gronie osób z wyższych klas społecznych. Owe obrazy charakteryzowały się przepychem, bogactwem, eleganckim ubiorem, w tle były królewskie kolumny, piękne plenery czy też bogate wystroje. Wszystkie te detale miały na celu upamiętnić i podkreślić funkcje społeczną danej osoby dla przyszłych potomków. Pierwsze portrety fotograficzne były inspirowane właśnie takimi obrazami.W rozdziale o początkach fotografii portretowej przeczytamy jak wyglądały pierwsze sesje fotograficzne wzorowane portretami malarskim. Atelier fotograficzne zamieniło się w piękne, bogate wnętrza, inspirowane obrazami, a to wszystko dzięki użyciu malowniczych teł fotograficznych oraz innych elementów dekoracyjnych. Dużym minusem owych sesji był sprzęt, który potrzebował długiego czasu naświetlania. Konieczność pozostawania w bezruchu oraz utrzymanie niezmiennej mimiki twarzy przez długi czas było kłopotliwe w szczególności dla dzieci. Aby postać nie poruszała się podczas długiego czasu naświetlania zaczęto stosować wówczas urządzenie Kopfhalter, które miało na celu zminimalizować ruch modela poprzez umocowanie metalowych klamr zaciskanych na potylicy. Owy sprzęt nie przyjął się w fotografiach z dziećmi. Powstały wtedy portrety zwane niewidzialnymi matkami, przedstawiające dzieci siedzące na kolanach u swych matek, które były zakryte różnymi materiałami. Tkaniny miały pełnić funkcję jako element dekoracji, lecz nie zawsze to wychodziło i czasem zdjęcia wyglądały przerażająco. Poprzez wiele dysfunkcji w sesjach fotograficznych, ludzie niechętnie chodzili do atelier. Kiedy technologia sukcesywnie rozwijała się sylwetka fotografa również nabierała innego wymiaru. Zastosowanie lamp błyskowych oraz sztucznego światła skróciło czas naświetlania, a w rezultacie model miał większy komfort na sesjach natomiast fotograf mógł wreszcie skupić się na jak najlepszym ukazaniu portretowanego. w dawnych czasach popularne również były portrety post mortem, które ukazywały ludzi zmarłych. Wśród wielu osób budziło to kontrowersje, dlatego też szybko zaprzestano wykonywać owe fotografię. Artysta Man Ray tworzył surrealistyczne portrety, które stały się bardzo popularne. Jego technika nazwana została Rayografią. Największy odzew dały mu portrety Markizy Casati, charakteryzowały się nieostrym oraz poruszonym obrazem. Tego typu dzieła ukazują przekraczanie granic w fotografii, a w rezultacie pozytywny jej odbiór. Russel Kirsh w 1957 roku wykonał pierwsze zdjęcie cyfrowe, uzyskał je poprzez zeskanowanie fotografii. Na obrazie przedstawiony jest jego nowonarodzony syn. Artysta nie był dostatecznie zadowolony z rezultatu ponieważ zdjęcie było niskiej jakości. w roku 1957 firma Kodak Company zaprojektowała pierwszy aparat cyfrowy, który działa poprzez pomiar jasności, jaka odbywa się w poszczególnych pikselach matrycy. Dzięki matrycy, na którą pada światło przez obiektyw wyświetla nam się obraz, który fotografujemy na ekranie aparatu. Tak rozpoczęła się produkcja małych, kompaktowych i łatwych w obsłudze aparatów, które spopularyzowały fotografię amatorską. w końcowej fazie pracy poznamy nazwiska znanych pionierów fotografii portretowej. Każdy z nich miał indywidualne podejście do wykonywania portretów. Dla jednego autora ważne było odzwierciedlenie cech fizycznych człowieka oraz jego emocji. Inny natomiast zwracał uwagę na to, by jak najatrakcyjniej przedstawić fotografowaną osobę. Dowiadujemy się, że portret to nie tylko postać, ale również jej otoczenie