Streszczenie:
Sztuki wizualne to zbiór prezentacji artystycznych o charakterze wizualnym
- z łaciny – “videre” widzieć. Znajdują się w nim tradycyjne dziedziny sztuk plastycznych jak:
malarstwo, rzeźba, architektura, rysunek, grafika, plakat i film.
Przez wieki wykształciły się i obowiązywały pewne normy i kanony, jak proporcje,
perspektywa, kolorystyka i światłocień. Dzieła tworzone zgodnie z nimi zaliczane są do klasyki,
są kolebką naszej kultury i cywilizacji.
Dopiero awangarda odrzuciła te kanony i zapoczątkowała zupełnie nowe standardy
w tworzeniu sztuki. Dała więcej swobody artystom w wyrażaniu siebie i pozwoliła
na zindywidualizowanie dzieł. Powstało wiele nowych kierunków oraz metod i technik
tworzenia.
W ostatnim czasie wykorzystuje się nowe technologie do tworzenia sztuki wizualnej,
fotografia cyfrowa, fotomontaż, video czy instalacje lub performance to dla nas standard
w dzisiejszych czasach, chociaż wszystkie te techniki pojawiły się w kręgu zainteresowań sztuki
stosunkowo niedawno. Charakteryzują się tym, że artyści w nowatorski sposób łączą elementy
lub style z różnych nurtów czy czasów. Poruszają się między dyscyplinami
i stosują rozmaite techniki.
W pierwszej części spróbuję przedstawić w skrócie historię najważniejszych dziedzin
sztuki, zwracając uwagę na jej ewolucję i dążenie do klasycznego ideału, aż do momentu,
w którym artyści zaczęli odchodzić od utrwalonych zasad.
Następnie omówię najciekawsze zjawiska awangardy, które pozostawiły po sobie
największy ślad w historii sztuki. Przedstawię przykłady celowego łamania tradycji
i wyjątkowe prace na tym oparte.
W ostatniej części skupię się na przybliżeniu nazwanej przeze mnie „sztuki przypadku”,
wykorzystam przykłady reklam, plakatów, obrazów, murali, identyfikacji wizualnych itp. aby
udowodnić, że przypadkowe zmiany, pomyłki, niedociągnięcia, mogą równie drastycznie
zmienić znaczenie i wymowę projektu. I nadać mu nową wartość.
