Streszczenie:
Językoznawstwo w kształceniu akademickim jest nadal oparte głównie na tradycyjnych metodach nauczania. Mimo że prowadzenie standardowych wykładów jest coraz częściej wzbogacone o nowe rozwiązania technologiczne, podstawowe sposoby dostarczania informacji studentom lingwistyki nie zmieniają się od dawna. W Niemczech problem ten został zauważony w 2001 roku, co zaowocowało powstaniem „Linguistik Virtuell” („Virtual Linguistics”) – wspólnego projektu trzech uniwersytetów: Duisburg- Essen, Marburgu i Wuppertalu. Ta międzyuczelniana współpraca została zainicjowana w ramach programu o nazwie „Neue Medien in der Hochschullehre” („New Media in Higher Education”) realizowanego przez Bundesministerium für Bildung und Forschung. W myśl rządowego przedsięwzięcia niemieckie uczelnie zgłaszały swoje autorskie propozycje na wykorzystanie nowoczesnych technologii w nauczaniu akademickim. „Linguistik Virtuell” to jeden z pierwszych projektów, który był nastawiony na wykorzystanie e-learningu w filologii angielskiej. Nadrzędnym celem projektu było stworzenie i wprowadzenie całego szeregu przedmiotów lingwistycznych z języka angielskiego do programu nauczania studiów licencjackich w postaci interaktywnych modułów multimedialnych. Po dwóch latach prac nad tworzeniem odpowiednich treści e-learningowych i wdrażaniem gotowych e-kursów lingwistycznych, głównym rezultatem projektu okazało się stworzenie lingwistycznej platformy e-learningowej o nazwie „Virtual Linguistics Campus”, która jest w pełni zintegrowana z programem nauczania uniwersyteckiego. Celem rozdziału jest opis przypadku polegającego na powstaniu i rozwoju narzędzi nauczania dostępnych na platformie e-learningowej. Pokazane zostanie, jak z innowacyjnego produktu, Virtual Linguistics Campus przekształcił się w zarabiającą na siebie firmę wewnątrz uniwersytetu. Punkt 2 prezentuje strukturę platformy e-learningowej Virtual Linguistics Campus oraz jej funkcjonowanie. Kolejna część rozdziału poświęcona zostanie opisowi systemu metodycznego, który stoi za konstrukcją platformy i jej poszczególnymi kursami. Kolejne punkty przedstawiają, w jaki sposób system Virtual Linguistics Campus rozwija się na przestrzeni lat. W punkcie 6 autorka zwraca uwagę na sposób wykorzystania międzyuczelnianego projektu i jego rolę w strategii Uniwersytetu w Marburgu.
