Motyw podróży w sztuce. Inspirujący Egipt

Abstract

Podsumowując moją pracę, należy zauważyć, że podróżowanie przez wieki było silnym bodźcem inspirującym twórczość artystyczną i nierzadko impulsem do zupełnie nowych sposobów wyrazu i do przedefiniowania swojego stylu i poglądów na sztukę. Szczególnie wyraźnie trend ten ujawnia się w XVII wieku, kiedy na fali fascynacji antykiem wielu ludzi, w tym również artystów, wyrusza w podróż po Europie, którą więczy wizyta we Włoszech. Miało to na celu zapoznanie się ze spuścizną sztuki i kultury klasycznej jak również poszerzenie horyzontów i zdobycie nowych doświadczeń. To właśnie po takiej podróży wielu artystów, w szczególności francuskich, wypracowało swój styl i technikę i stworzyli swoje najdoskonalsze dzieła. W kolejnym wieku, pomimo zmiany dominujących nurtów w sztuce, koncepcja podróży, poszukiwania inspiracji, nie tylko nie straciła na znaczeniu, ale ugruntowała się w kulturowej świadomości pod postacią chociażby koncepcji wielkiej romantycznej podróży. Taka wyprawa miała już nie tylko charakter doświadczenia umysłowego w duchu akademickiej nauki proporcji i klasycznych form, ale stanowiła również głębokie duchowe przeżycie uwalniające niemarnie skończone pokłady inspiracji i kreatywności. Liczni artyści właśnie w takiej podróży albo w jej wyniku stworzyli swoje najbardziej rozpoznawalne i reprezentatywne dzieła. Jako przykłady podać można wspomniane wcześniej sonety krymskie Adama Mickewicza, jak również wiersz „Smutno mi Boże” napisany przez Juliusza Słowackiego w czasie rejsu do Aleksandrii – albo też obraz Ferdinand Victor Eugène Delacroix „Algierskie Kobiety” namalowane pod wpływem doświadczenia pobytu w Afryce północnej i który stanowił przełom w eksperymentach artysty z kolorem. Widać zatem, że dla twórców z różnych dziedzin sztuki podróż i podróżowanie stanowiły bardzo istotny element artystycznej biografii – bez którego możliwe, że nigdy nie uwolniliby pełni swojego potencjału. Również w moim przypadku podróżowanie i związane z nim przeżycia stanowiło pewien zwrot w moim myśleniu zarówno o moich pracach, jak i o sztuce w ogóle. Kontakt z fascynującymi i nieznanymi dotąd kulturami i miejscami uświadomił mi jak niezwykle różnorodny jest otaczający nas świat – jak wiele czynników naturalnych i kulturowych ma wpływ na codzienne życie ludzi w różnych zakątkach świata. Poszerzyło to moje horyzonty i pokazało, że wystarczy pojechać w inne miejsce na Ziemi, aby spojrzeć na wiele kwestii zupełnie na co dzień jednoznacznych i oczywistych z innego często równie uzasadnionego punktu widzenia. Uważam, że doświadczenia i przeżycia – w tym rzeczy takie jak architektura, kuchnia, języki, zwyczaje czy ornamenty – dały mi ogrom niezwykłych inspiracji i pomysłów, o które będę mogła poszerzyć swoją twórczość i styl. Zgodnie z myślą Świętego Augustyna „Świat jest księgą, a ten, kto nie podróżuje, czyta tylko jedną stronę” 1 zamierzam dalej podróżować i poznawać świat poszukując kolejnych inspiracji i udoskonalać się jako grafik.