Streszczenie:
Praca „Pismo jako narzędzie i środek wyrazu artystycznego” w dziesięciu rozdziałach porusza temat ewolucji typografii na przestrzeni lat. Na początku przybliża założenia projektantów, którzy tworzyli nurt modernistyczny oraz szkołę szwajcarską pod koniec XX wieku przez pryzmat słynnego kroju pisma Helvetica. W dalszej części opisuje sylwetkę Wim Crouwela, jego studio oraz problemy, z jakimi przyszło im się mierzyć. Rozwija zagadnienie odrzucenia sztywnych zasad powojennej sztuki oraz nowo powstały styl grunge, wraz z jego pionierem, Davidem Carsonem. W podsumowaniu porusza wpływ dawnych twórców i kierunków w sztuce na obecną scenę typograficzną i projektową, ukazując perspektywę współczesnych autorów.