Streszczenie:
„Deformacje obrazu człowieka w sztuce nowoczesnej” to praca zgłębiająca rolę i znaczenie zniekształcania wizerunku ludzkiego w sztuce. Dokonuję w niej analizy i rozważań dotyczących zdeformowanych postaci ludzkich ukazanych w sztuce na przełomie XX i XXI wieku. W oparciu o wybrane dzieła Francisa Bacona - “Portret papieża Innocentego X” oraz “Trzy studia postaci na podstawie tematu ukrzyżowania” poszukuję istoty deformacji nie tylko w twórczości artysty, ale i w szeroko ujętym kontekście malarstwa powojennego. Analizując dorobek fotograficzny Zdzisława Beksińskiego, zagłębiam się w temat nieoczywistych deformacji wyreżyserowanych przez artystę na portretach jego autorstwa. Z kolei odnosząc się do hiperrealistycznych rzeźb Rona Muecka, poszukuję deformacji w tym, co realistyczne, rozważam znaczenie zniekształceń, które powstają dopiero w głowie odbiorcy. W mojej pracy staram się odnaleźć odpowiedzi na pytania, jak zdeformowany obraz postaci człowieka wpływa na nasze utożsamianie się z postacią, do jakiego stopnia dostrzegamy w niej człowieczeństwo oraz gdzie leży „rdzeń ludzki”, który nigdy nie podlega deformacji.
