Performans w XXI

Abstract

Praca dyplomowa opisuje proces powstawania i rozwoju kierunku o nazwie preformans, pomaga zrozumieć jego najważniejsze założenia i cele. Autorka stara się również udzielić odpowiedzi na pytanie czy preformans zachował swój krytyczny potencjał. Na początku przedstawia początki zjawiska performansu, który, zdaniem autorki, tak naprawdę wywodzi się od malowideł naskalnych. To dzięki nim mają dzisiejszy wygląd i wyraz. Sztuka prehistoryczna była bowiem pierwotnym impulsem do rozwoju performansu. Początki performansu datują się na lata dwudzieste ubiegłego stulecia, tym niemniej, najbardziej znane dzieła powstały w latach 60-70 dwudziestego stulecia. Najbardziej znaną performerką tego okresu była Marina Abramović. Stworzyła ona dzieła takie jak „Rytm 0“ i „Energia spokoju“. Na rozwój performansu również miały wpływ inne gatunki sztuki współczesnej. Należą do nich akcjonizm i happening. Z tych gatunków wyewoluowały z kolei nowe kierunki, takie jak gry przygodowe i flashmoby. Tego typu sztuka rozwija się do dnia dzisiejszego. Autorka nie jest w stanie definitywnie stwierdzić, czy performans zachował swój krytyczny potencjał do czasów współczesnych. Niezwykle trudno jest bowiem określić jakie cechy charakterystyczne ma on obecnie. Wszystkie wspomniane kierunki sztuki zmieszały się wszak ze sobą, a w rezultacie tej synergii flashmob może być jednocześnie performansem i na odwrót. W niedalekiej przyszłości kierunki te będą dalej ewoluować i najprawdopodobniej powstanie z nich jeden wspólny kierunek