Projekt wnętrza Pijarskiego Przedszkola w Warszawie

Abstract

Celem pracy jest stworzenie wnętrza przedszkola, które będą odpowiadać wymogom rodziców i ich dzieci. Na całym świecie powstaje co raz więcej takich nowoczesnych placówek, których wnętrza wręcz zachęcają do spędzenia w nich czasu. Niestety w warszawie wciąż mało jest takich miejsc, z pewnością niewystarczająco. Warszawiacy potrzebują takiego miejsca, gdzie będą mogli zostawić swoje dzieci, wiedząc, że spędzony tam czas pozytywnie wpłynie na ich rozwój, a i również bez obaw, iż będą bały się zostać same bez rodziców. Punktem wyjścia po podjęcia tematu była chęć, by sztuka wyszła naprzeciw oczekiwaniom codzienności. Jednym z takich problemów, którym muszą stawić czoła zwłaszcza młodzi ludzie, zakładający rodziny, jest brak dostatecznej liczby placówek edukacyjnych, gdzie podczas nieobecności rodziców mogłyby bawić się ich dzieci. Istotnym jest nie tylko to, by placówki zapewniały dostateczną liczbę miejsc, odpowiadającą liczbie rodzących się dzieci, ale również by zapewniły właściwe warunki do nauki i rozwoju. Z tego względu przedmiotem mojego projektu jest przedszkole, w którym sztuka, racjonalne założenia i edukacja spotykają się w jednym miejscu by uczynić dziecięce lata jeszcze cudowniejszymi. Często spotykanymi błędami projektowymi w wielu przedszkolach są: ich nieprzemyślane rozplanowanie, brak wydzielonych stref pełniących określoną funkcję czy po prostu mało interesujące wizualnie wnętrze, które mogłoby przyciągać i pomagać zaaklimatyzować się dzieciom, zwłaszcza tym nieśmiałym. Moim celem jest zaprojektowanie miejsca, do którego dzieci będą chciały wracać, gdzie będą się bawić się z rówieśnikami i podejmować swoje pierwsze poważne decyzje. Jednocześnie ma być to obiekt, który umożliwia dzieciom skupienie i pozytywnie wpłynie na ich kreatywne myślenie w trakcie zajęć edukacyjnych. Przedszkole swoją formą ma przemawiać do dzieci i zachęcać je do odkrywania świata. To tutaj najmłodsi zdobędą wiedzę o przyrodzie, kulturze, języku - będą się rozwijać intelektualnie oraz fizycznie, ale przede wszystkim nawiążą pierwsze relacje. Mój projekt ma także zapewnić poczucie bezpieczeństwa i sprawić, że dzieci będą stawać się coraz bardziej samodzielne i pewne siebie.