Streszczenie:
Współczesna Warszawa to miejsce doskonale znane wszystkim Polakom. Pałac Kultury, Krakowskie Przedmieście czy Nowy Świat to punkty, które każdy z nas potrafi wymienić oraz opisać ich wygląd i charakter. Jak każde miasto, Warszawa posiada swoje popularne rewiry, z którymi utożsamiamy konkretne grupy osób, jak i peryferia wywołujące negatywne skojarzenia. Ale czy zastanawiamy się nad tym jak nasza stolica wyglądała kiedyś? Gdzie znajdowały się najmodniejsze restauracje, ośrodki spotkań warszawskiej śmietanki towarzyskiej, ale i miejsca owiane złą sławą, dzielnice nędzy?
,,Często nie uświadamiamy sobie, jak bardzo dzisiejsza Warszawa różni się od tej sprzed 1939 roku - zarówno pod względem zabudowy, jak i panującej atmosfery. Przedwojenna stolica to dla wielu współczesnych warszawiaków terra incognita, ziemia zmitologizowana.’’ 1
Powyższy cytat obrazuje, jak ważne jest ukazanie funkcjonowania przedwojennej Warszawy i jej mieszkańców dla zrozumienia tego miasta w czasach współczesnych. Pozwala nam na całkowicie nowy odbiór lokalizacji, które znaliśmy wcześniej, wywołuje w nas refleksję, budzi zdziwienie, podziw, smutek. Istotne jest zauważenie podziałów społecznych, które charakteryzowały stolicę, poznanie jej bogatych mieszkańców, elity tzw. ,,Paryża Wschodu’’ jak i warszawskiej biedoty, ludzi żyjących w brudzie i ubóstwie.
Wystawa ,,Dwa oblicza przedwojennej Warszawy’’ jest opowieścią o mieście i ludziach, którzy budowali jego atmosferę. Mieście, którego strata była dla Polaków ogromnym ciosem, ponieważ nigdy nie udało się wskrzesić jego niepowtarzalnego, przedwojennego ducha.
