Streszczenie:
Przedmiotem mojej pracy jest odkrywanie własnej samoświadomości, która zmienia się w obcym środowisku. Popieram tę tezę odwołując się do pojęć narracji oraz tożsamości. Tekst Anthony C. Cohena pt. „Moja osobista historia antropologii tożsamości” jest kluczowy w odkryciu narracji jako samorozumienia. Znaczenie narracji przybliżył mi również tekst Katarzyny Rosner pt. „Narracja jako struktura zrozumienia”. Książki kulturoznawczyni Joanny Bator oraz Joy Hendry pozwoliły mi przyjrzeć się procesowi budowania tożsamości w kontekście japońskim. Z kolei Kirsten Hastrup i jej książka: „Droga do antropologii. Między doświadczeniem a teorią” pomogła mi odnaleźć i zdefiniować problem tożsamości w moich zapiskach, które robiłam podczas wyjazdu do Tokio. Odczuwam podobieństwo między swoim doświadczeniem a doświadczeniem podanych powyżej autorów. Odnalezienie się w innej przestrzeni stanowi motywację do zmiany samego siebie. Tą przestrzenią stało się dla mnie Tokio, gdzie spędziłam rok na wyjeździe stypendialnym. Pobyt w tym mieście miał nieodwracalny wpływ na moje „ja”.
