Streszczenie:
W swojej pracy postaram się opisać, jak zachodnie kobiety reagują na
zjawisko doświadczeń, przeżyć oraz różnic kulturowych których doświadczały
będąc w Japonii, i pracując jako hostessy. Skupię się głównie na wybranych
przykładach osób, które osobiście zajmowały stanowisko jako hostessy oraz
wypowiedziami osób trzecich na ten temat. Wciąż powstają nowe dzieła, które
doskonale ilustrują, jak w prosty sposób można popaść w zatracenie nocnym
życiem, i co za tym idzie borykać się z wieloma problemami, które odcisnęły
swe piętno na dotychczasowym życiu każdej z przedstawionych kobiet oraz ich
rodzin. Analizując wybraną twórczość literacką na ten temat oraz źródła
związane z doświadczeniem, przeżyciami bycia hostessą, postaram się
odpowiedzieć na pytania: jak zawód hostessy wpłynął na życie tych kobiet?;
jakie nowe możliwości oraz zagrożenie niesie ze sobą zawód hostessy?; czym
kierowały się kobiety, decydując się na wyjazd do Japonii?; czy były świadome
zagrożenia, o ile takowe było?; dlaczego podjęły decyzję o opuszczeniu
własnego kraju?; jakie są skutki podjęcia ryzyka zawodu hostessy i jakie
proponowane rozwiązania aby uniknąć tych problemów życiowych lub je
zminimalizować?
Do analizy wspomnianych zagadnień celowo wybrałam książki będące
oryginalnymi dokumentami osobistymi, pamiętniki jak również cytowane
w pobocznych źródłach z wypowiedzi osób trzecich. Stanowią one doskonałe
podłoże analityczne i bezpośredni zbiór osobistych uczuć i doznań spisanych
w formie luźnych wypowiedzi autorek w ich własnych wydanych książkach lub
osób bezpośrednio obligowanych w ową tematykę. Japonia jako jeden z krajów
o najstarszym dorobku kulturowym wciąż zachwyca gaijinów swą
„płynnością” pomiędzy nowoczesnością a tradycją. Najważniejsze jednak jest
to, co dzieje się po zachodzie słońca, kiedy na pozór niczym nie wyróżniający
się salarimani opuszczają swoje biurowce a miasto dopiero zaczyna tętnić
życiem bogate w różnorodne nocne rozrywki, które są nieodzowną częścią
kultury japońskiej. Badanie dzieł literackich w kontekście doświadczenia, które
w myśl za Viktorem Turnerem „cały ludzki niezmiernie ważny zasób myśli,
chęci, pragnień i uczuć są mówione, malowane, tańczone, przedstawiane,
wprowadzane do obiegu” (Antropologia doświadczenia, 2011 s.395) lub
Wilhelmem Ditleyem „rzeczywistosć istnieje dla nas tylko w faktach
świadomości danych nam w wewnętrznym przeżyciu” [1976: 161] rozumiane
jest jako „maksimum” ekspresji przekazu, są słuszne i w dużym znaczeniu
pomagają objaśnić doświadczenie bycia hostessą - cudzoziemką w Japonii.
