Projektowanie a minimalizm, czyli rzecz o filozofii ograniczania w sztuce.

Abstract

Minimalizm jako nurt w sztuce pojawił się w latach 60. XX wieku i wtedy też rozpoczął się jego rozkwit. Twórcy tej filozofii dążyli do maksymalnego ograniczania wykorzystywanych środków przekazu. Operowali prostymi i nieskomplikowanymi kształtami, unikali dekoracyjności i przepychu oraz wykorzystywali spokojne i stonowane barwy. Swoją prostą filozofią minimalizm ogarnął całą nie tylko sztukę, ale też stał się wyborem i sposobem na życie wielu ludzi. Minimalizmem określa się wszystkie dziedziny życia, w których można zaobserwować oszczędność w środkach wyrazu, a najważniejsze treści skondensowane są do minimum. Minimaliści dążyli do tego, aby sztuka była tylko sztuką - nie zawierała głębokich przekazów i ukrytych treści, nie skłaniała do rozważań i z niczym się nie wiązała. Tematem niniejszej pracy jest przedstawienie genezy minimalizmu na podstawie rozmowy - wywiadu ze znanym polskim pisarzem i projektantem, Marcinem Wichą. Zostaną tu przedstawione geneza oraz charakterystyka minimalizmu, w szczególności jej wpływu na współczesne projektowanie. Przykładem obrazującym tekst jest moja praca praktyczna, bowiem jest ona powiązana z różnymi ograniczeniami: ilością kolorów, fontów i struktury.