Streszczenie:
Gry, będąc interaktywnym medium okazały się wartościowym narzędziem dla ukazania zaburzeń psychicznych z perspektywy osób cierpiących na nie. Pozwalają na wywołanie empatii, zrozumienia i na szerszą dyskusję w temacie chorób psychicznych.
Zaburzenia psychicznie były w bardzo różnyny przedstawiane w grach. Od powielania krzywdzących stereotypów, przez ciekawą mechanikę po banalizację problemu.
Początki negatywnego przedstawiania tematu miały miejsce w gatunku horroru. Jako łatwy sposób na stworzenie niepokojącej atmosfery wykorzystywane były zarówno stereotypy jak i sama lokalizacja w szpitalach psychiatrycznych. Często istniało krzywdzące połączenie choroby psychicznej z przemocą. Problem ten dotykał antagonistów jak i protagonistów gier.
Kiedy nastąpił wysyp gier niezależnych, owe sposoby przedstawienia się zmieniły. Twórcy, często bazując na własnych przeżyciach starali się jak najbardziej prawdziwie potraktować temat zaburzeń psychicznych. Najlepszym przykładem gry, która odwzorowywała chorobę z perspektywy osoby chorej była gra „Hellblade: Senua’s Sacrifice”.
Powinno się zachęcać twórców do podejmowania tej tematyki i aby przedstawiali je szerszej publiczności w sposób prawdziwy i odpowiedzialny.