Fotografia architektury. Perspektywa i powtarzalność.

Abstract

Aktualnie trwająca kultura obrazkowa zawiera w sobie natłok fotografii, wizualizacji, rozmaitych ilustracji graficznych i fotomontaży. Obrazy przetransformowane i rzeczywiste są obecne w mediach internetowych oraz tradycyjnych. Sama wizualna treść przekazu przeważnie zaczyna dominować nad jego treścią. Fotografia cyfrowa, która stała się ogólnodostępna, oferuje dziś szeroki wybór wyrazu plastycznego i powoduje, że na ten moment każdy może nazwać siebie „artystą”. Szybkość tworzenia gotowych obrazów i łatwość ich późniejszego przetwarzania oraz rozpowszechniania ich w Internecie to ewolucja, która dokonała się w ubiegłym dziesięcioleciu. Niniejsza praca przedstawia rozważania na temat fotografii architektury i jej rozwoju na przestrzeni ostatnich lat. Opisuje rolę, jaką fotografia odegrała w rozwoju architektury, ale także jak sama architektura zmieniała wytwarzanie obrazów. Analizie zostały poddane również czynniki oddziaływujące na widza przy obserwowaniu budynków i ich obrazów: perspektywa, powtarzalność i fotogeniczność.