Streszczenie:
Celem pracy jest zrozumienie na czym polega i czemu służy śmiech, komizm i zabawa, a potem wykorzystanie tej wiedzy do analizy tradycyjnej kultury japońskiej. W pierwszym rozdziale określam główne nurty w filozofii śmiechu, humoru i zabawy oraz to jaki związek mają z kulturą i życiem społecznym.
W drugim rozdziale analizuję tradycyjny teatr japoński. Ze względu na temat pracy interesuje mnie okres od początków sztuk performatywnych do końca Edo (1603-1868). Tłumaczę historię rozwoju poszczególnych sztuk teatralnych i na czym polegają obecnie. Dowodzę wartości komizmu jako np. wpływowej satyry politycznej i społecznej. Analizuję stronę humorystyczną treści spektaklu i gry aktorskiej; tego na co i czemu reaguje śmiechem widownia. Opisy powstają w oparciu o nagrania dostępne w Internecie i moje zbiory.
W ostatnim rozdziale przechodzę do sfery duchowej Japonii. Odnoszę się do tego jaki wpływ miała dotycząca śmiechu legenda o bogini słońca na rozwój świąt oraz tradycyjnych form teatralnych. Przedstawiam święta, gdzie najważniejszą czynnością jest śmiech. Używając myśli filozofów zachodnich analizuję święta i karnawał i ich odniesienie do świąt w Japonii.
