Streszczenie:
Rozwój
popularności ekslibrisu jako znaku własnościowego książki wiąż e si ę wraz
z rozpowszechnieniem prasy drukarskiej i umożliwieniem masowego powielania zaprojektowanych
symboli wizualnych. Choć biblioteki prywatne stanowiły o statusie osób już od czasów starożytnych,
to właśnie w XVI w. pojawiła si ę możliwość oznaczania własności książek za pomoc ą drukowanego
ekslibrisu. Projektowane przez artystów i rytowników były i s ą uznawane za dzieła sztuki per se.
Niezależnie jednak od ich wartości artystycznej, ekslibrisy s ą także świadectwem kultury (
grupowej i indywidualnej), w której powstały. Praca ta analizuje ekslibrisy jako elementy kultury
wizualnej od XV do XX w. na wybranych przykładach z różnych wieków i obszarów geograficznych
Ponadto interpretuje pojedyncze ekslibrisy jako wizualne świadectwa pozycji społecznej, aspiracji
i osobowości posiadacza biblioteki, ale także szerzej jako odbicie kultury, w której powstały.
